- tövbəkar
- сущ.1. тот, кто дал зарок2. тот, кто покаялся в чём-л.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
tövbəkar — ə. və f. günahından peşman olmuş, tövbə etmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qurtarmaq — 1. t li. Bitirmək, axıra çatdırmaq, tamamlamaq. İşini görüb qurtarmaq. Məktəbi qurtarmaq. Söhbəti qurtarmaq. – Danışan qazmaçı bir neçə kəlmə ilə sözünü qurtardı. M. İ.. 2. t siz. Bitmək, tamamlanmaq, axıra çatmaq. İvanov mənə dedi ki, Kərbəlayı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zöhd — is. <ər.> klas. Dinin qadağan etdiyi şeylərdən çəkinərək vaxtını ibadətə sərf etmə; pəhrizkarlıq (bəzən «zöhd və təqva», «zöhdü təqva» şəklində işlənir). Mey gətir, saqi, məni qurtar nəmazü rövzədən; Kim, mən ol zöhdü riyadan tövbəkarəm,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti